عصبانیت را چه مواقعی بکار ببریم؟

عصبانیت را چه مواقعی بکار ببریم؟

اکنون که به این نتیجه رسیدیم که عصبانیت بدون اراده و تصمیم ما، منطقی نیست پس به این نتیجه میرسیم عصبانیت را فقط باید برای مواقعی که خودمان اراده کرده ایم مصرف کنیم.

لذا اولاً عصبانی شدن را از طرز فکر زندگی خودمان حذف می کنیم و به جای آن عندالزوم خودمان را عصبانی می کنیم مثلاً مواقعی که لازم است برای یک مبارزه یا رزم یا مسابقه یا مباحثه نیاز به انرژی بیشتری داریم خود را بطور ارادی و با برنامه ریزی قبلی عصبانی میکنیم. اگر در چنین شرایطی که باید عصبانی بشویم، خود را عصبانی نکنیم دچار حادثه غش کردن می شویم افرادیکه تمرین عصبانی کردن خود را نمی کنند در بعضی از شرایط محیطی غش می کنند. این افراد در این مواقع باید بطور ارادی خودشان را عصبانی کنند تا دچار غش نشوند. بعضی از افراد همین حادثه ( غش کردن ) را بطور ضعیف تری تجربه می کنند که با عبارتی مانند اینکه حالم بد می شود. سرم گیج میرود فشار خونم می‌افتد توصیف می کنند و سریعاً محل حادثه را ترک میکنند.

در این شرایط نیز افراد با حوادثی مواجه می شدند که خارج از پیش بینی قبلی خود تصور میکردند در این شرایط اگر افراد بطور ارادی خود را عصبانی نکنند دچار حالات فوق الذکر می شوند و مجبور به ترک محل حادثه میشوند.

در این شرایط باید افراد برای جلوگیری از اجبار به ترک محل حادثه امکان حضور در محل حادثه برای حل کردن مشکل جدید باید خود را بطور ارادی عصبانی کنند برای موفقیت به ایجاد عصبانیت در خود باید از افکار غلطی که باعث --- برای اقدام به درمان شبه غش در مرحله اول از فرد میخواهیم با توجه به اینکه ایشان در موارد مواجه شدن با حالات مورد نظر همیشه 2 سری اقدام می کند ( 1- اعلام اینکه او از دیدن (مثلاً خون) حالش بد می شود = گفتار 2- خروج از محیط مورد نظر ) برای مدت محدودی به عنوان اولین حرکت اصلاحی از او می خواهیم فقط اقدام دومی یعنی اقدام عملی خروج از محیط مورد نظر را انجام بدهد و اقدام اولی یعنی اعلام مشکل مورد نظر و استفاده از گفتار را اصلاً تحت هیچ شرایطی انجام ندهد و در این موارد سکوت کند حتی اگر اطرافیان کاملاً از این موضوع مطلع باشند علت این کار این است که اعلام ضعف باعث تشدید این طرز فکر غلط در فرد می گردد و یک حرکت القایی است و باعث تداوم طرز فکر غلط می شود. زیرا فرد با اعلام ضعف خود یکبار دیگر باعث یاد آوری ضعف خودش می گردد و نه تنها بطور کلی بلکه خصوصاُ در همان لحظه باعث تشدید فکر غلط در همان لحظه میشود و ضعف او را نسبت به آن مشکل تقویت کرده و فرد را وارد مرحله بعدی شبه غش میکند

در مرحله دوم برای جلوگیری از ورود افکار منفی که محتوای بزرگنمایی مسئله را دارند به افکار مثبت که محتوای طرق حل مسئله را دارند --- ناخودآگاه به سادگی نمی تواند بر کلام تسلط یابد)

فوق الذکر که اسم آن را شبه غش می گذاریم یا غش ضعیف می وشند جلوگیری کرد مثالهایی که افکار غلط که باعث بروز غش ضعیف می شوند را نام می بریم. مثال فردی که با خونریزی و بریدگی پوست بر خورد نادری دارد و از آن شدیداً پرهیز می کند: افکار غلط (سبب غش ضعیف) بزرگنمایی مسئله:

1-وای دست او بریده است 2-وای از دست خون جاری شده است 3-وای اکنون او احساس سوزش دست می کند: 4-وای خون !! اکنون مثالهایی از افکار صحیح که نه تنها مانع بروز غش ضعیف می شوند بلکه با ایجاد انرژی یا آزاد کردن انرژی ذخیره شده ما ما را آماده حل مشکل جدید می کند. این افکار صحیح باعث بروز عصبانیت در ما می شود لذا انرژی جدیدی به ما می دهد که ما امکان حل مشکل جدید که نیاز به انرژی (فکری) بیشتری دارد را برای ما فراهم میکند. ضمناً انرژی فکری سر منشا، انرژی جسمانی و فیزیکی است یعنی اگر فردی انرژی فکری و روحی خود را تقویت کند در یک حادثه کوتاه مدت و جدید باعث افزایش انرژی جسمانی و فیزیکی به مقدار حدود 40-20% قبل می شود یعنی فردیکه اصلاً ورزش نمی کند و قدرت بدنی و فیزیکی ثابتی دارد، در صورت مواجه شدن با یک حادثه پیش بینی نشده اگر قدرت و انرژی فکری و روحی خود را با ایجاد عصبانیت بالا برد حدود 20-40% قدرت بدنی و فیزیکی او افزایش پیدا می کند.

مثال افکار مثبت که باعث افزایش انرژی از طریق عصبانیت می کند = طرق حل مسئله 1-اه چرا مواظب نبودی و دستت را بریدی 2-اه حواست کجا بود؟! 3-مواظب باش !! چیکار می کنی دستت را بریدی 4- من اکنون سریعاً و با تمام قدرت دستم را روی محل خونریزی می گیرم و فشار می دهم تا خونریزی بند آید !

در مقایسه با تیکه کلام هایی که در 2 حالت فوق الذکر بکار رفته است، اگر دقت کنید متوجه می شوید تیکه کلام وای باعث تشدید ضعف فکری و تخلیه و از دست دادن انرژی فکری و روحی میشود لذا تیکه کلام بسیار مضر و خطر ناکی است لذا هرگز از این کلام بکار نبرید ( مگر برای مسخره کردن خود تیکه کلام وای) از طرف دیگر تیکه کلام اه با ایجاد حالت عصبانیت و آزاد کردن انرژی های ذخیره شده فنومن عصبانتی را تسریع و تقویت میکند لذا در این شرایط از این تیکه کلام برای ایجاد تقویت فنومن عصبانیت حتماً استفاده کنید.

مثال نسبتاً شایعی از حوادثی که باید افراد عصبانی بشوند ولی نمیشوند و دچار کمبود انرژی در مقایسه با شرایط خاص میشوند خانمهایی هستند که از موش یا سوسک می ترسند و امکان مبارزه با آن را ندارند این افراد در مواجهه با سوسک باید ضمن جلوگیری از افکار تضعیف کننده مثلا وای سوسک وای من از سوسک بدم می آید سوسک چندش آور است باید به افکار تقویت کننده که با آزاد سازی انرژی ذخیره شده قدرت مبارزه با سوسک را به آن خانم میدهد فکر کنند مثالهایی از افکار تقویت کننده اه یک سوسک کثیف اه یک سوسک همین الان تو را نابود می کند اه چرا تو وارد خانه من شدی اکنون تو را می کشم.

ضمناً برای تقویت بیشتر باید از افکار و انرژیهای شاداب کننده که مولد خنده و شادی هستند نیز خود را بهره‌مند کنیم که بسیار موثر است مانند این افکار یک سوسک ! سربازها حمله کنید یک سوسک افراد حمله کنید حمله حمله !!! اگر سوسک در حال پرواز بود بگوئید یک سوسک پرنده ضدهوایی را بیاورید ضدهوایی ها آتش کنید حمله حمله آتش