همه چیز از همه جا

هر چیز خواندنی

همه چیز از همه جا

هر چیز خواندنی

شگفتی های عسل

 شگفتی های عسل


عسل که واژه ای با ریشه عربی است به ماده شیرین تخمیر شده ای گفته می شود که زنبورعسل آن را تولید می کند . قرآن کریم از تاثیر شفادهندگی عسل سخن می گوید و همچنین از حضرت رسول خدا(ص) روایت شده که می فرمایند: "مردم به چیزی همانند عسل شفا نیافته اند که آن شفای همه دردهاست."

حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام نیز می فرماید: "عسل شفای همه بیماریهاست و هیچ بیماری نیست ، مگر اینکه بلغم آن را کاهش می دهد و به قلب جلا می بخشد."

بوعلی سینا بزرگترین پزشک مسلمان در قرن چهارم در کتاب" قانون "در طب می نویسد:

عسل اندرون را تقویت ، نیرو را زیاد و اشتها را بازمی کند.

همچنین در جای دیگری کاربرد آن را به صورت نان عسلی وآرد گندم بر روی زخم توصیه می کند و می گوید عسل در به هم آوردن زخمهای چرکین کمک می کند.

مصرف عسل شاید قدمتی به درازای حیات انسان داشته باشد.

قدیمی ترین اسناد پزشکی با قدمت حدود 3500 سال قبل از میلاد که در مصر کشف شده نشان می دهند که عسل برای درمان زخمهای گوارشی، کلیه، چشم و دیگر اندامها استفاده می شده است.


نحوه تولید عسل

زنبورابتدا شهد گلها یا گیاهان را مکیده ودر چینه دان خود با بزاق مخلوط می کند و با چندین بارفرو بردن و بیرون آوردن آن را در کندو به زنبورهای جوان تحویل می دهد. زنبورهای جوان نیزکه غدد آنزیم ساز آنها به حداکثر رشد رسیده، شهد را دهان به دهان می چرخانند و پس از مخلوط کردن با بزاق دهان و فرو بردن و بیرون آوردن از چینه دان عسل ساز خود و گرفتن قسمتی از آب ، آن را تبدیل به عسل می کنند. این عسل در حجره های موم مانند برگردانده می شود . سپس زنبورها با بال زدنهای مکرر آب آن را تبخیر کرده و در نتیجه عسل پخته شده روی آن را با یک ورقه موم سفید می پوشانند. مقدارمختصری از عسل را خود زنبورها مصرف می کنند و بقیه حاصل زحماتشان را ما انسانها استفاده می کنیم. جالب اینکه دانشمندان معتقدند زنبور به هنگام ساختن عسل آنچنان ماهرانه عمل می کند که خواص درمانی و دارویی گیاهان کاملاً به عسل منتقل شده و محفوظ می ماند.

رنگ عسل بر حسب آنکه زنبور بر چه گل و ثمره ای نشسته و از آن بهره گیری کرده تفاوت می کند.


ترکیبات عسل

1- عسل مهمترین منبع مواد قندی طبیعی است و تا کنون 15 نوع قند در آن کشف گردیده که از مهمترین آنها می توان به فروکتوز( قند میوه) به نسبت 40% و گلوکز ( قند انگور) به نسبت 30% و ( قند نیشکر) به نسبت 40% اشاره کرد.

2- عسل به لحاظ داشتن برخی از مواد تخمیری در تبادلات غذایی و کمک به هضم غذا در میان خوراکی ها بالاترین مرتبه را دارد ، مهمترین مواد تخمیری موجود در عسل عبارتند از: آمیلاز، که مواد نشاسته ای را مبدل به قند و اینورتاز، که قند معمولی را به قند انگور و قند میوه مبدل می سازد و نیز کاتلاز، پروکسیداز، ولیپاز.

3- عسل دارای ویتامین های بسیار است که از جمله مهمترین آنها ویتامینB6 , B5 , B2 , B1 ، ویتامینA , E , K , C است. هر چند مقدار این ویتامین ها در عسل زیاد نیست ولی کافی و مفید است. البته مقدار این ویتامینها بستگی به نوع شیره ای دارد که زنبور از گلها می گیرد.

4- عسل دارای انواع پروتئین، اسیدهای آمینه، اسیدهای آلی مثل اسید فورمیک، مشتقات کلروفیل مقداری آنزیم و محرک های حیاتی و رایحه های معطر است.

5- املاح معدنی در عسل فراوانند از جمله: کلسیم ، سدیم، پتاسیم، منگنز، آهن ، کلر ، فسفر، گوگرد و ید.

بسیاری از محققین تاکید دارند که عسل دارای عوامل قوی ضد میکروب است.


موارد استفاده عسل در پزشکی

از عسل در موارد گوناگون به صورت خوراکی و یا به صورت موضعی در درمان بیماریها در طب اطفال، بیماریهای گوارشی، بیماریهای تنفسی، بیماریهای چشمی، بیماریهای زنان و زایمان، بیماریهای گوش و حلق و بینی، بیماریهای قلبی، بیماریهای کلیه و دستگاه عصبی استفاده شده است. شیوع انواع میکروبهای مقاوم به آنتی بیوتیک اخیرا منجر به ارزیابی مجدد روشهای درمانی باستانی از جمله عسل شده است . تحقیقاتی که امروزه بر روی عسل انجام شده ، بر یافته های گذشتگان صحه گذاشته است.

عسل محتوی آنزیم هایی است که ممکن است در فرآیند ترمیم با تحریک ایجاد بافت کمک نماید.

عسل مایع ورمی(یا چرک) را جذب می کند واز این طریق زخم را تمیز می نماید. همچنین عسل درد و تحریک را کاهش می دهد و بوی نامطبوع را از بین می برد.

عسل برای درمان سینوزیت مزمن

عسل برای درمان سینوزیت مزمن

 

عسل طییعی

پژوهشگران کانادایی اعلام کردند، عسل ممکن است به تسکین مبتلایان به سینوزیت مزمن کمک کند.

به گزارش هلث‌دی نیوز، دانشمندان می‌گویند مواد طبیعی میکروب‌کش موجود در عسل به باکتری‌هایی که باعث این عارضه ناراحت کننده می‌شوند، حمله می‌‌کنند.

دکتر جوزف مارسان از دانشگاه اوتاوا یکی از این محققان در این باره گفت: "عسل در طب سنتی به عنوان یک پانسمان ضد میکروبی برای زخم‌های عفونی، برای صدها سال مورد استفاده بوده است."

مارسان توضیح داد که اهداف این بررسی این بود که فعالیت عسل بر روی به اصطلاح "بیوفیلم‌ها" را مورد ارزیابی قرار دهند که مسئول عفونت‌های مزمن بی‌شماری هستند.

او گفت: "باکتری‌های معینی، عمدتا استافیلوکوک اورئوس و سودوموناس آئروجینوزا روشی را به کار می‌برند تا خودشان را در برابر فعالیت داروهای ضدمیکروبی حفاظت کنند؛ آنها با زندگی کردن درون موادی به نام " بیوفیلم‌ها" که حتی قوی‌ترین داروهای ضدمیکروبی نمی‌توانند به آنها نفوذ کنند، از خود محافظت می‌کنند."

عسل 

مارسان و همکارانش در آزمایشگاه، عسل را بر روی بیوفیلم‌‌ها که باکتری‌های عامل سینوزیت آنها را ساخته بودند، به کار بردند. آنها دریافتند که عسل در مقایسه با آنتی‌بیوتیک‌های رایج، در کشتن این باکتری‌‌ها موثرتر بودند.

مارسان گفت: "بررسی ما نشان داده است که عسل دارای خواص ضدمیکروبی قوی بر روی این بیوفیلم‌های باکتریایی می باشد که بسیار قوی‌تر از اثر قدرتمندترین داروهای ضد ‌میکروبی مورد استفاده در پزشکی امروز است."

او افزود :"این بررسی در خارج از بدن و در محیط آزمایشگاهی انجام شد و ما باید اکنون دریابیم که چگونه این فعالیت را در داخل بدن زنده در حیوانات آزمایشگاهی و متعاقبا بر روی انسان نشان دهیم.

مصرف عسل در کودکان زیر یک سال ممنوع !

مصرف عسل در کودکان زیر یک سال ممنوع !


 عسل  یک ماده شگفت انگیز و بی نظیری است که خواص ارزشمند فراوانی در حفظ سلامتی انسان دارد. امروزه ثابت شده که عسل طبیعی ( تصفیه نشده و خالص ) علائم آلرژی را کاهش می دهد.

در اینجا تعدادی از خواص درمانی عسل  را برای شما بیان می کنیم.

- خواص آنتی بیوتیکی (میکروب کُش ) دارد.

- دارویی برای درمان ناراحتی های معده است. امروزه ثابت شده که عسل از رشد هلیکو باکتر پیلوری در معده جلوگیری می کند. این باکتری، مسئول اصلی پیدایش زخم معده  و بسیاری از بیماری های معده است.

- عسل ، التهاب معده ناشی از مصرف الکل را کاهش می دهد.

- عسل اثر بسیاری از مواد سرطان  زا را کاهش می دهد.

- در درمان بیماری قانقاریا ( در این بیماری خون به عضو نمی رسد و عضو دچار فساد می شود) مفید است که هم از مرگ و هم از قطع عضو جلوگیری می کند.

- عسل سریع تر از پانسمان زخم، سوختگی بدن را درمان می کند. با مصرف عسل در هنگام سوختگی بدن، میزان درد، جراحت و کشیدگی بافت کاهش می یابد و محل سوختگی سریع تر بهبود می یابد.

- مصرف عسل در افراد مسن  ، از بروز آب مروارید  جلوگیری می کند.

با این همه،هرگز به کودک زیر یک سال نباید عسل داد که برای سلامتی او مضر است.

دادن عسل به نوزاد زیر یک سال باعث بروز مسمومیت " بوتولیسم" می شود.

بوتولیسم در اثر اسپورهای باکتری بوتولینم بوجود می آید. اسپورهای این باکتری به مقدار زیادی در خاک ، گرد و غبار و عسل وجود دارد. اگر این اسپورها توسط افراد بزرگسال بلعیده شوند، تأثیر بدی بر آنها ندارند. ولی اگر وارد بدن نوزاد شوند، در مجرای گوارشی او تکثیر می یابند و باعث تولید سم بوتولینم می شوند. حتی اگر برای شیرین شدن سر پستانک نوزاد، عسل به آن بمالید، چنین واکنشی را در بدن او ایجاد خواهد کرد.

سم بوتولینم به عنوان کشنده ترین سم برای انسان شناخته شده است. مقدار کشنده آن یک ده میلیونیم میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است که این مقدار با چشم غیرمسلح دیده نمی شود. اگر این مقدار بسیار جزئی وارد جریان خون شود ، در کمتر از چند دقیقه با فلج کردن عضلات تنفسی، باعث مرگ فرد می شود.

دادن عسل به نوزاد زیر یک سال باعث بروز مسمومیت " بوتولیسم" می شود.بوتولیسم نوزادان، در تمام قاره ها به جز آفریقا وجود دارد.

بوتولیسم می تواند توسط خاک یا گرد و غبار ( به خصوص گرد و خاک کیسه جارو برقی ) در نوزاد ایجاد شود، ولی خوردن عسل، مهم ترین عامل بروز این مسمومیت است. مسمومیت بوتولیسم در نوزادان زیر یک سال اتفاق می افتد ، ولی بیشتر تا سن 6 ماهگی  است. خوشبختانه در بیشتر موارد، مقدار سم آنقدر کم است که مسمومیت غیرقابل تشخیص است.

اولین علامت بوتولیسم در نوزاد ، یبوست است( البته یبوست  در بسیاری از نوزادان شایع است و خطری هم ندارد ) که 3 تا 30 روز بعد از خوردن عسل بروز می کند. در طی روزهای بعدی نوزاد دچار ضعف ، بی میلی به غذا، کاهش اشتها  و گریه کردن ضعیف می شود.

اگر بیماری پیشرفت کند، نوزاد کمتر و کمتر حرکت می کند و آب از دهانش می ریزد. عمل مکیدن و بازکردن دهان کاهش می یابد. عدم کنترل سر نیز از علائم جدی این بیماری است. حتی تنفس ضعیف ممکن است به تدریج یا بطور ناگهانی بروز کند.

پس اگر کودک سالمی دچار علائم بالا شد یعنی یبوست همراه با ضعف در مکیدن و گریه کردن یا نفس کشیدن، باید او را نزد پزشک ببرید ، زیرا ممکن است دچار بوتولیسم شده باشد، مگر اینکه علت دیگری برای این ضعف وجود داشته باشد.

اگر پزشک تشخیص داد که کودک دچار بوتولیسم شده است، بایستی برای مدت یک ماه در ICU تحت مراقبت ویژه باشد ( با سیستم تهویه خودکار و غذاخوردن متناوب از راه لوله ). بعد از آن برای مدت دو هفته هم در بیمارستان بستری شود.

اگر پزشک بوتولیسم را به درستی و فوری تشخیص دهد و نوزاد هم سریعاً تحت درمان و مراقبت قرار بگیرد، هیچ خطری سلامتی نوزاد را تهدید نخواهد کرد و می تواند کاملاً بهبود یابد.

میزان مرگ ناشی از این مسمومیت در نوزادان بستری در بیمارستان کمتر از یک درصد است.

اخیراً یک پادزهر برای این مسمومیت کشف شده است که می تواند مدت زمان بستری شدن در بیمارستان و ICU را کاهش دهد.

مؤثرترین روش برای جلوگیری از مسمومیت بوتولیسم در نوزاد، ندادن عسل به اوست. شیر مادر نیز شدت بوتولیسم را کاهش می دهد.

بنابراین علی رغم فواید فراوان عسل، مصرف آن در کودکان زیر یک سال مجاز نمی باشد و برای سلامتی آنها مضر است.