مطالعه موفق با تمرکز (تمارین تمرکز حواس)

مطالعه موفق با تمرکز (تمارین تمرکز حواس) 

تمرکز بر نقطه سیاه

قدیمی ترین تمرکز که تاریخی بسیار کهن دارد و در بیشتر فرهنگهای باستانی و بومی و در میان قبایل بدوی و بسیاری از انجمنها و دسته های قدیمی وجود داشته، تمرکز بر نقطه سیاه است.

امروز نیز خیره شدن به نقطه سیاه و تمرکز بر آن، یکی از اساسی ترین تمرینهای مانیتیست ها و هیپنوتیست هاست. اشخاصی که تمرینات مختلف تمرکز بر نقطه سیاه را انجام داده اند در برتری و تأثیر گذاری نقطه سیاه توافق کامل دارند.

روش تمرکز

یک نقطه سیاه به قطر ۱ تا ۳ سانتیمتر بر روی یک زمینه سفید قرار دهید. اگر این را با مداد سیاه بر روی کاغذ می کشید، کاغذ شما نباید خط دار باشد. این نقطه را طوری روی دیوار نصب کنید که وقتی مقابل آن می نشینید، نقطه سیاه مقابل پیشانی شما باشد. به فاصله دو متری از دیوار بنشینید و در یک وضعیت راحت قرار بگیرید. به خاطر این که در طول تمرکز بر نقطه سیاه احساس ناراحتی نکنید و یا پایتان خواب نرود توصیه می کنیم روی صندلی بنشینید و در این وضعیت نقطه سیاه در فاصله دو متری شما و در مقابل پیشانی تان روی دیوار باشد.

برای ایجاد وضعیتی راحت تر و ریلکسیشن بیشتر می توانید چند نفس عمیق بکشید و پس از آن که به مغز خود اکسیژن فراوان رساندید، خود را برای این تمرین ذهنی و فکری آماده کنید و حتی بهتر آن است که ریلکس را نیز انجام دهید، عضلات چشم و صورت را رها کنید و پس از راحتی عمیق بلافاصله چشمها را باز کنید و به نقطه سیاه خیره شوید. قبل از آن که چشمها را باز کنید، می توانید به خود تلقین کنید که من بلافاصله پس از باز کردن چشمهایم، با اشتیاق و علاقه فراوان به نقطه سیاه خیره خواهم شد و تمام توجه و تمرکز خود را با تمام وجود به نقطه سیاه معطوف می کنم.

این که می گوییم بعد از ریلکس بلافاصله چشمهایتان را باز کنید به معنای آن نیست که تند و سریع چشمهای خود را باز کنید. پلکها را باید به آرامی باز کنید. کاملاً در نقطه سیاه فرو روید. به تدریج تمرکز خود را از وسط نقطه سیاه به حد فاصل نقطه سیاه و سفیدی کاغذ معطوف کنید. بهتر آن است که کم کم چشم خود را در این دایره سیاه حرکت دهید. این چرخش می تواند در جهت حرکت عقربه های ساعت یا بر خلاف جهت آن باشد.

پس از مدتی که این چرخش را دور تا دور این دایره انجام دادید، بلافاصله یکباره و ناگهانی به نقطه سیاه برگردید و به تمامی در آن خیره شوید. ممکن است این سیاهی برای لحظاتی تمام میدان بینایی شما را اشغال کند. اگر در این خیرگی و تمرکز و توجه، احساس کردید چشمهایتان می سوزد، پلکهای خود را کمی به حالت نیمه بسته در آورید و به اصطلاح چشم خود را ریز کنید. پس از این استراحت نسبی، چشم را بیشتر باز کنید و خیرگی را دوباره شروع کنید.

در این تمرین نگذارید که فکرتان به جاهای دیگر برود و هر وقت احساس کردید فکرتان منحرف شده است، مجدداً با تمرکز بیشتری به نقطه سیاه بیندیشید. پس از مدتی که در یک محیط ساکت و آرام با بدن ریلکس، به طور فعال این تمرین را انجام می دهید، می بینید که دقایق زیادی را بدون توجه به مسایل دیگر فقط در نقطه سیاه بوده اید. از آنجا که این تمرین را برای اولین بار انجام می دهید، ممکن است در ابتدا نقطه سیاه برایتان ناملموس باشد اما تداوم این تمرین کم کم شما را با نقطه سیاه مأنوس می کند.

در لحظاتی از این تمرین و حتی شاید در طول تمرین دیوار یا کاغذ سفیدی که نقطه سیاه روی آن است نیز در میدان دید شما قرار دارد. اما توجه و تمرکز شما در مرکز این میدان و روی نقطه سیاه است. ممکن است در طول تمرین شما اشکال یا سایه هایی را به صورت تصاویر خطوط یا نقاط مبهم روی دیوار یا اطراف نقطه سیاه ببینید. این مسأله کاملاً طبیعی است و نباید شما را نگران کند یا از ادامه تمرین باز دارد.

تمرکز بر دوایر متحد المرکز

این تمرین نیز تشابه فراوانی با تمرین نقطه سیاه دارد؛ اما برتری آن این است که می توان به افکار خود نیز اجازه جولان دهیم و حتی آنها را روی دوایر می گسترانیم. برای این تمرین روی یک زمینه سفید، نقطه ای به قطر یک سانتی متر بکشید و سپس با استفاده از یک پرگار به قطر۲  سانتیمتر دایره ای دور آن رسم کنید. بعد با حفظ همان مرکز پرگار، دایره هایی به قطر۳، ۴، ۵، ۶، و ۷ سانتیمتر بکشید. سپس این دایره ها را با مداد سیاه پر رنگ و ضخیم تر کنید، به شکلی که حالت منظم خود را از دست ندهند. مجدداً این را روی دیوار نصب کنید. در فاصله ۲ متری آن قرار بگیرید. ارتفاع آن تا حد پیشانی شما باشد. تمرین را شروع کنید. بدن را ریلکس نمایید و چند نفس عمیق بکشید. ابتدا روی بزرگ ترین دایره نگاه کنید. برای این منظور نگاهتان را طوری در وسط قرار دهید که وسط، مبهم باشد و دایره بزرگتر در حوزه دید شما قرار گیرد. طوری که گویی نقطه تمرکز شما همان دایره بزرگتر باشد. حتی می توانید تمامی دوایر کوچکتر داخلی را یک نقطه سیاه رسم کنید و به بزرگترین دایره فکر کنید. پس از حدود ۴۰ ثانیه به دایره دوم بیایید و همین کار را در همین مدت زمان روی دایره دوم انجام دهید. حالا به دایره سوم، چهارم، پنجم و … بیایید. روی هر دایره ۴۰ ثانیه تمرکز می کنید و همین طور به دوایر داخلی تر می آیید. بهتر آن است که همین طور که به داخل می آیید، مدت زمان توقف خود را روی هر دایره چند ثانیه افزایش دهید. این کار را آن قدر ادامه دهید که به نقطه سیاه برسید و سپس روی نقطه سیاه، مانند تمرین قبل تمرکز کنید. حدود ۳ الی ۵ دقیقه در نقطه سیاه متمرکز باشید. سپس بدون انحراف فکر و بر هم زدن توجه و تمرکز، این بار همین مسیر را برگردید. یعنی: دایره به دایره از داخل به بیرون بروید، دایره ها را به ترتیب و با آرامش و تأنی نگاه کنید و روی هر دایره ۴۰ ثانیه متمرکز باشید.

تمرکز بر شعله شمع

تمرکز بر نقطه نورانی یا شعله شمع هم قدمتی کمتر از نقطه سیاه ندارد. راه اساسی پرورش تمرکز و پرورش فکر در تمرینهای یوگا و هیپنوتیزم، تمرکز بر شعله شمع است.

اگرچه معمولاً تمرکز بر شعله شمع برای افراد، جذاب و گیراست و با علاقه بیشتری هم آن را دنبال می کنند، شما توجه داشته باشید که این گیرایی و جذابیت کاملاً نسبی است. یعنی ممکن است هر کس برای خود تمرینی را مؤثرتر تشخیص دهد یا از آن نتیجه بهتری بگیرد. ما ضمن توضیح متداولترین روشهای تمرکز، به شما پیشنهاد می کنیم که بیشتر به تمرینی بپردازید که برای شما مؤثرتر است و از جذابیت بیشتری برخوردار است. با این همه، تجربه نشان داده است که افراد از همنشینی با شعله شمع و تمرکز بر آن اظهار رضایت فراوان می کنند.

روش تمرین

فضای اتاق را تاریک کنید و شمعی روشن نمایید. مسلماً اگر این تمرین را در شب انجام دهید، به شرط آن که خوابتان نبرد، مؤثرتر است. شعله شمع را تا آنجا بالا بیاورید که وقتی می نشینید بتوانید به طور افقی به آن نگاه کنید.

طبق معمول ابتدا چشمها را ببندید، تمرین ریلکس و تنفس آگاهانه و عمیق را انجام دهید. عضلات را رها کنید اما ستون فقرات صاف باشد. به آرامی چشمهای خود را باز کنید و به شعله شمع خیره شوید. صرفاً به شعله و آتش نگاه نکنید. بلکه فضای پیرامون شعله را که به صورت هاله ای روشن، دور تا دور شمع دیده می شود نگاه کنید. در مرحله اول، بیش از یک تا دو دقیقه این تمرین را انجام ندهید. پس از این زمان، پلکها را ببندید و عضلات صورت را به ویژه، ریلکس کنید. در ریلکس عضلات صورت، به آرامش عضلات چشم توجه کنید. حالا همین کار را با چشمهای بسته در ذهن خود انجام دهید. شعله شمع را در ذهنتان مجسم کنید و به آن خیره شوید. پس از آن یکی دو دقیقه پلکها را به آرامی باز کنید و با نگاه خیره خود به شعله شمع هجوم ببرید. هر وقت احساس کردید که فکرتان منحرف شد، کافی است به قسمتی از شعله شمع توجه و تمرکز کنید. حرکت، تغییرها، نوسانها و تغییر رنگ آن قسمت از شعله را در نظر بگیرید. بعد از دو دقیقه دوباره به آرامی چشمها را ببندید، صورت را ریلکس کنید و به تجسم ذهنی شعله شمع مشغول شوید. این رفت و برگشت را چندین بار انجام دهید تا این که چشمهایتان کاملاً خسته شوند.

نکته ای را که باید تأکید کنیم این است که این تمرین و تمرینهای نظیر آن را با بی حوصلگی و فشار و زور انجام ندهید بلکه با اشتیاق فراوان، تمرین کنید. اگر بتوانید با نگاه کردن به دور شعله شمع هاله های نورانی را از هم مجزا کنید و هر بار به یکی از این هاله ها تمرکز کنید عالی است. تمرین را پس ازیک نگاه سه دقیقه ای به شعله شمع خاتمه دهید و پس از آن چشمها را ببندید و دراز بکشید.

تمرکز بر گل سرخ

تمرکز بر گل سرخ، یکی از معروفترین و متداولترین تمرینهای مراقبه یا مدیتیشن است بدون ذکر مانترا. یعنی بدون تمرکز و بدون تمرکز در گل سرخی که در دست دارید، غرق شوید. این تمرین اساس تقویت تمرکز فکر است. یعنی تمرکز بر هیچ، تمرکز غیر ارادی که زیر بنای تمرکز فکر است. شما آگاهانه نگاه می کنید و خیره می شوید اما پس از آن تمرکز ارادی انجام نمی دهید بلکه نگاهتان را در گل سرخ رها می کنید. این تمرکز به هیچ، به تمرین نیاز دارد که البته تمرینی بسیار گیرا و لذت بخش است. همین طور می توانید در یک پارک بنشینید، به گوشه ای از طبیعت خیره شوید و حالتی وانهاده به خود بگیرید. منظره ای را نگاه می کنید، بدون فکر و بدون تمرکز. هم عضلات راحتند و هم نگاه. شما هر وقت بتوانید این توانایی “تمرکز نداشتن” را در خود ایجاد کنید، خود به خود توانایی “تمرکزداشتن” خود را بهبود بخشیده اید. در واقع توانایی تمرکز نداشتن، عبارت است از دیدن یک مجموعه، بدون تمرکز به چیزی خاص. در عدم تمرکز، تمام تلاش تمرین کننده به مشاهده برابر و یکسان همه چیز معطوف می گردد و هر جزیی از این مجموعه به اندازه دیگر اجزا مشاهده می شود و شما آن قدر در این تلاش غرق می شوید که بر هیچ فکر خاصی هم تمرکز ندارید و فکر شما اسیر جزییات تصویر نمی شود. شما در “کلیت” منظره ای غرق شده اید و همه چیز این منظره پیش چشم شما برابر و یکسان است.

همیشه در برنامه های خود، در بین تمرینات تمرکز، تمرین عدم تمرکز را نیز انجام دهید. انجام متناوب این تمرینها با هم در پیشرفت و موفقیت شما تأثیری چشمگیر خواهد داشت. با تمرین عدم تمرکز حواس، شما احساس خواهید کرد که خیلی عمیق تر از قبل مفهوم تمرکز را در می یابید و دستیابی به تمرکز برای شما خیلی آسان تر از قبل است. در واقع در تمرین عدم تمرکز شما در خود خلأیی ایجاد می کنید که برای تمرین تمرکز شما را آماده و مهیا می کند. ما توصیه می کنیم هر وقت می خواهید تمرکزی جدی داشته باشید، مثلاً می خواهید کتابی را با تمرکز عالی بخوانید یا مسأله ای را با تمرکز عالی برای خود حل و فصل کنید، ابتدا تمرین وانهادگی و عدم تمرکز را انجام دهید.

تمرین پرش آگاهانه فکر

آخرین تمرینی که برای تمرکز فکر به شما توصیه می کنیم تمرین پرش آگاهانه فکر است. شما به این شکل یاد می گیرید که هر زمان که روی یک موضوع خاص فکر می کنید، به سرعت فکر خود را بر موضوعی دیگر متمرکز کنید. برای این منظور شما آرام و ریلکس می نشینید و به یک موضوع فکر می کنید. هر موضوعی را که دلتان می خواهد انتخاب کنید و به آن توجه کنید. این موضوع می تواند تصویری عینی و یا تجسمی ذهنی داشته باشد. مثلاً به ماه فکر کنید که در تاریکی آسمان، روشن است و نور می دهد. بعد از چند دقیقه که کاملاً فکر خود را متوجه تصویر نمودید، خیلی سریع برگردید و فوراً به یک موضوع مورد علاقه دیگر فکر کنید. مثلاً به یک درخت. مراقب باشید وقتی به درخت فکر می کنید، فکر قبلی یا تصویر ماه به ذهنتان نیاید و کاملاً به جزییات درخت فکر کنید. بعد از چند دقیقه به فکر خود جهش دهید و به موضوع سومی فکر کنید. توجه داشته باشید که روی هر سوژه باید حدود دو دقیقه توقف کنید. این تمرین اگر چه ممکن است در ابتدا کمی مشکل باشد و افکار و تصاویر قبلی برایتان مزاحمت ایجاد کنند، اما خیلی زود پس از چند روز تمرین برایتان راحت می شود.

رفع بوی بد پا

بوی بد پا گاهی آنقدر آزاردهنده است که گاهی به عنوان یک آلودگی محیطی به‌حساب می‌آید. اما با تمام بدی آن، بوی پا چیز مهمی نیست و فقط علامتی از پرکاری غدد عرق می باشد. ترشح زیاد عرق پا ،محیط مناسبی را برای رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها فراهم می سازدو ازیاد باکتری‌ و قارچ نیز بوی نامطبوع پا را ایجاد می نماید.

به طور دقیق مشخص نیست که چرا در برخی افراد غدد عرق ترشح بیشتر از حد معمول دارند. و اغلب این عرق زیاد با عفونت باکتریائی یا قارچی همراه می باشد.

رفع بوی بد پا

درمان بوی پا

-کفش و جوراب خود را عوض کنید: عوض کردن مرتب کفش و جوراب شانس رشد و تکثیر باکتری‌ها و قارچ‌ها را کاهش می‌دهد. چند جفت جوراب و اگر می‌توانید یک جفت کفش اضافی با خود به محل کار ببرید و در طی روز آنها را تعویض نمایید.

-از پودر ضدقارچ استفاده نمایید:روزی دو بار کمی پودر ضدقارچ به پای خود بزنید تا کمتر عرق کند. و اگر پا عرق کرده باشد، آن را برای قارچ‌ها نامناسب می‌کند.

-جوراب نایلنی بپوشید: بهترین پوشاک ، پوشاک نخی می باشند، اما برای رفع بوی پا جوراب نایلنی بهتر است، زیرا نمی‌گذارد عرق روی پا بماند. هرچه عرق کمتر باشد، میزان قارچ و باکتری هم کمتر می شود.

-از کفی‌های بوگیر استفاده نمایید: کفی‌های ذغالی کفش می‌توانند بوی کفش را بگیرند. اما باید با جوراب نایلنی استفاده شوند، زیرا در غیر این‌صورت بو را فقط مخفی می کنید. از بین بردن عرق نکتهٔ اصلی در از بین بردن بوی پا می باشد.

-کفش چرمی بپوشید:کفش‌های ساخته شده از مواد طبیعی مانند چرم بهتر از کفش‌های ساخته شده از مواد پلاستیک می باشند زیرا خروج گرما از آنها آسان‌تر صورت می‌گیرد.

-غذای مناسب بخورید: در برخی افراد استفاده از غذاهای ادویه‌دار با ایجاد عرق تولید بوی پا می‌کنند. اگر شما هم در خوردن غذاهای تند افراط می‌کنید و نمی‌خواهید پایتان بو بدهد، مرتباً پاها را با دقت بشویید.

-پایتان را با چای شستشو بدهید: اسید تانیک موجود در چای ، بوی پا را از بین می‌برد. مقداری چای درست کنید و بگذارید تا سرد شود. سپس، آن‌را در ظرفی بریزید و پاها را ده دقیقه در آن بگذارید. شستشوی بعدی پا با آب و صابون رنگ چای بر روی آن را از بین می‌برد.

– شستشوی داروئی کنید: شستن پاها دوبار در هفته با محلول استات آلومینیوم در آب گرم برای رفع بوی پا مؤثر می باشد.

از پشم بره استفاده کنید: در مواردی که پا شدیدا عرق می کندا، دور انگشتان را با قطعات کوچک پشم بره، که در بیشتر داروخانه‌‌ها وجود دارد، ببندید. این پشم رطوبت را خیلی خوب جذب می‌کند. اما باید روزی چند بار آن را تعویض کنید.

-از کلرید آلومینیوم استفاده کنید:در موارد شدید بوی پا، برای استفاده از کلرید آلومینیم از پزشک خود اجازه بگیرید. این دارو ضدعرق است و به نظر می رسد غدد عرق را غیرفعال می سازد. برای نتیجهٔ بهتر، در اولین شبی که از آن استفاده می‌کنید، پاها را با کیسه‌ای نایلنی ببندید. سپس یک‌بار در هفته دارو را بزنید و دیگر لزومی به بستن پا با نایلن نمی باشد.

اگر بوی پای شما با هیچ‌یک از روش های بالا از بین نرفت، راه‌حل آخر استفاده از افشانهٔ فرمالید – ۱۰ است. این ماده افشانهٔ ضدعرقی است که دارای فرمالدهید و نعناع است و برای از بین بردن بوی شدید پا ساخته شده است. این دارو فقط برای موارد شدید است و برای استفاده حتماً از پزشک خود اجازه بگیرید.

خرید اینترنتی  جورای ضد بوی  با تکنولوژی نانو

بوی بد پا, زیر بغل از کجا ناشی می‌شود؟



بوی بد پا, زیر بغل از کجا ناشی می‌شود؟

یک سری تعریق‌ها دلایل طبیعی دارد، مثل عرق کردن به دلیل بالا رفتن دمای بدن، ورزش کردن یا خوردن غذاهای پرانرژی اما برخی پرعرقی‌ها جنبه ژنتیکی دارد که شامل پرعرقی زیربغل، کف دست‌ها و پاها است که در اثر هیجانات یا رانندگی به وجود می‌آید.

.این نوع تعریق‌ها هیجانی‌ بوده و گرما در بروز آن نقشی ندارد. تعریق مناسب سبب شادابی پوست می‌شود و در انجام کارهای ظریف به فرد کمک می‌کند. تعریق زیاد در کف دست و پا در اثر هیجانات می‌تواند برای فرد مزاحمت ایجاد ‌کند. در ضمن عرق زیاد سبب می‌شود لایه شاخی پوست رطوبت را در خود نگه دارد و در نتیجه لایه شاخی ضخیم‌تر شود و یک سری میکروب‌ها سریعا رشد کرده و سبب تجزیه لایه شاخی پوست شود که یک ماده پروتئینی است و در نتیجه مسبب بروز بوی بد پا هستند. از سوی دیگر عرق زیاد سبب می‌شود انواع میکروب‌ها و قارچ‌ها بین انگشتان و کف پا شدت یافته و همین امر بر بوی بد پا می‌افزاید.

به این افراد توصیه می‌شود مرتبا پاها را با صابون بشویند، از سنگ پا استفاده کنند که لایه ضخیم شاخی را کم کند. در ضمن استفاده از جوراب‌های مناسب که تعریق را در خود نگه نمی‌دارد و کفش‌هایی که گرما را درون خود حفظ نمی‌کند، بسیار مهم است. بوی زیر بغل، ناف و سینه ناشی از برخی غدد عرقی به نام اپویریل است که محل‌شان در زیربغل، کشاله ران، ناف و اطراف سینه است. ترشحات این غدد حاوی کلسترول، تری‌گلیسیرید، اسیدهای چرب، برخی هورمون‌های مردانه، مواد قندی، آمونیاک و آهن است. چربی‌‌ای که این غدد روی پوست ایجاد می‌‌کند، سبب پخش شدن تعریق بر سطح پوست و کم شدن دمای ناگهانی می‌شود.

این ترشحات به خودی خود بدبو نیستند اما وقتی مثلا در زیر بغل با میکروب‌ها تجزیه می‌شود، تبدیل به یک سری مواد بدبو می‌شوند. برای درمان بوی بد زیربغل، کشاله ران و ناف توصیه می‌شود مرتبا لیف بزنند، حمام بروند، لباس‌های زیر را عوض کنند و از شامپوهایی مثل زینک پلوسیون و... استفاده کنند که در نتیجه تعداد میکروب‌ها و باکتری‌ها کم می‌شود و در نهایت می‌توانند از دئورانت‌ها برای کاهش بو استفاده کنند. البته دئودرانت‌ حاوی یک سری مواد محرکه خوش بوکننده و یک سری مواد کلرول آلومینیوم است که میزان ترشحات عرق را کاهش می‌دهند.

استفاده از این نوع مواد می‌تواند تحریکات پوستی خارش و سوزش را به دنبال داشته باشد. اگر این طور باشد، فرد لازم باشد دئودرانت‌ خود را عوض کند. گاهی ماندن عرق روی پوست به دلیل املاحی که دارد ایجاد سوزش می‌کند. بهترین کار شستن عرق با آب و استفاده از یک کرم بعد از آن است.

خرید اینترنتی جواب نانو